Vriendin A en vriend B hebben mij vorige week meegedeeld deze zomer in het huwelijksbootje te zullen stappen. Dit is niet de reden geweest voor mijn blogspot ontwijkend gedrag. Ik ben niet opeens als een getuigezilla aan de slag gegaan met de voorbereiding van mijn speech voor het bruidspaar. (Want getuige van dit mooie evenement, dat ben ik wel.)
Het heeft mij alleen wel even aan het denken gezet. Ik wil ook graag trouwen. Nog niet met vriend A (ooit wel, vriend A), maar wel met mijn droombaan.
Ik zie de bruiloft met mijn droombaan al helemaal voor me: Een prachtige wintersdag, intiem, leuke mensen en een overvloed aan geluk. Ik zet mijn handtekening onder ons boterbriefje en trouw daarmee in gemeenschap van goederen met mijn welgestelde wederhelft. Maar daar krijgt deze dan ook wat voor terug: ik committeer mij namelijk for better and for worse, till death do us part. Een verliefd persoon, gaat door het vuur voor zijn passie!
Ik heb binnenkort weer een kans om naar het altaar te lopen. Jullie horen snel daarna van mij of dit huwelijk is voltrokken.
Een trotse getuige
